วันศุกร์, พฤศจิกายน 14, 2557

คนจะตายสำหรับโรงพยาบาลนี้พวกกูไม่รีบ พี่กู้ภัยทำหน้าส่งผู้บาดเจ็บถึงโรงพยาบาลแล้ว แต่เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลหายไปไหน!!!


ooo 
อายเด็กบ้าง
 เผยบทสัมภาษณ์ 'น้องรพีพัทธ์' ด.ช.สละที่นั่งบน BTS 


ที่มา Voice TV

เฟซบุ๊กโรงเรียนสาธิตจุฬาฯ ฝ่ายประถมเผยแพร่บทสัมภาษณ์เด็กชาย ป.4 ที่มีน้ำใจลุกให้หญิงสูงวัยนั่งในรถไฟฟ้า BTS หลังเรื่องนี้ถูกแชร์โดยสมาชิกเฟซบุ๊ก

เมื่อวันที่ 10 พ.ย.ที่ผ่านมา เฟซบุ๊ก โรงเรียนสาธิตจุฬาฯ ฝ่ายประถม ได้เผยแพร่บทสัมภาษณ์เด็กชายรพีพัทธ์ รัตนเตมีย์ นักเรียนชั้น ป.4/1 หลังจากที่คุณ Foo Fotobank สมาชิกเฟซบุ๊กได้ถ่ายภาพเด็กชายรพีพัทธ์ บนรถไฟฟ้าบีทีเอส พร้อมข้อความเล่าเหตุการณ์ความมีน้ำใจของเด็กชายรพีพัทธ์ด้วยการลุกให้หญิงสูงวัยรายหนึ่งนั่ง ซึ่งหลังจากมีการแชร์เรื่องราวดังกล่าวออกไปอย่างกว้างขวางทำให้สมาชิกเฟซบุ๊กเข้ามาร่วมชื่นชมเป็นจำนวนมาก โดยบทสัมภาษณ์บางส่วนเด็กชายรพีพัทธ์ระบุว่า ไม่มีใครบอกให้ทำ แต่เป็นเพราะที่ผ่านมาเคยมีคนลุกให้นั่ง คราวนี้เลยลุกให้คนอื่นนั่งบ้าง พร้อมอยากบอกให้ทุกคนทำความดีต่อไป

สัปดาห์ที่ผ่านมา มีเรื่องราวของเด็กชายที่แสดงออกถึงความเป็นสุภาพบุรุษตัวน้อย มีน้ำใจลุกจากที่นั่งในรถไฟฟ้า BTS เพื่อให้หญิงสูงวัยท่านหนึ่งนั่งแทนตัวเอง เรื่องนี้ถูกเผยแพร่ในสื่อสังคมออนไลน์โดยผู้ใช้นามว่า Foo Fotobank และได้รับเสียงชื่นชมเป็นจำนวนมากถึงความมีน้ำใจเช่นนี้
วันนี้ Admin. มีโอกาสได้คุยกับเด็กชายในเหตุการณ์ดังกล่าวเป็นเวลาสั้นๆ ดังต่อไปนี้ครับ
Admin : แนะนำตัวเองหน่อยครับ
รพีพัทธ์ : สวัสดีครับ ผมชื่อเด็กชายรพีพัทธ์ รัตนเตมีย์ ป.4/1 เลขที่ 28 ครับ
Admin : เล่าเหตุการณ์วันนั้นให้ฟังหน่อยครับว่าเป็นยังไงบ้าง
รพีพัทธ์ : วันนั้นผมไปเรียนภาษาอังกฤษที่สยามพารากอน แล้วจะกลับบ้านแต่รถติดมากเลยนั่ง BTS กลับครับ
Admin : ปกติกลับบ้านยังไงครับ
รพีพัทธ์ : ปกติก็จะนั่งรถยนต์กลับ แต่วันนั้นรถติดไม่ขยับเลย ก็เลยนั่ง BTS ครับ
Admin : นั่งจากสถานีไหนไปสถานีไหนครับ
รพีพัทธ์ : นั่งจากสยามไปลงที่สีลมแล้วจะไปต่อรถใต้ดินไปคลองเตยครับ
Admin : แล้วเหตุการณ์ตอนนั้นเป็นยังไงครับ
รพีพัทธ์ : ตอนนั้นจำไม่ได้ว่าสถานีอะไรผมเห็นผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามา และถือของพะรุงพะรังผมก็เลยจะลุกให้เขานั่ง
แต่เขาบอกว่าไม่เป็นไรครับ แล้วผู้ชายที่นั่งข้างๆผมก็ลุกให้ผู้หญิงคนนั้นนั่งแทน
Admin : เราคิดยังไงถึงจะลุกให้ผู้หญิงคนนั้นนั่ง
รพีพัทธ์ : เพราะเราเห็นเขาถือของพะรุงพะรังเหมือนทรมานครับ เขาเดินกะโผลกกะเผลก
Admin : เลยอยากลุกให้เขานั่ง
รพีพัทธ์ : เขาจะได้วางของด้วย
Admin : ภูมิใจไหมครับ
รพีพัทธ์ : ภูมิใจครับ
Admin : รู้ไหมว่าตัวเองเป็นคนดังแล้ว
รพีพัทธ์ : ไม่รู้ครับ
Admin : ที่บ้านคุณพ่อคุณแม่รู้ไหม
รพีพัทธ์ : รู้แล้วครับ
Admin : คุณพ่อคุณแม่พูดกับเราว่ายังไง
รพีพัทธ์ : ให้ทำดีต่อไปครับ
Admin : ทำไมถึงรู้สึกว่าเราต้องลุกให้คนอื่นนั่ง วันนั้นมีใครบอกเราไหม
รพีพัทธ์ : ไม่มีครับ ก็เพราะคนอื่นก็เคยลุกให้ผมนั่ง คราวนี้ผมก็เลยลุกให้คนอื่นนั่งบ้าง
Admin : ถ้าเจอแบบนี้อีกจะลุกอีกไหมครับ
รพีพัทธ์ : ลุกครับ
Admin : อยากบอกอะไรกับเพื่อนๆ หรือคนอื่นที่เขาได้ดูเราและมีคนกด like ชื่นชมเราเยอะแยะบ้างไหม
รพีพัทธ์ : ก็อยากบอกว่าให้ทุกคนทำความดีต่อไปครับ